Partijtje én afscheid
Als uitvaartverzorger, of funeral planner, mag ik mensen helpen bij het vormgeven van een mooi afscheid. Het is een prachtig beroep en tegelijkertijd aardig intensief. Ik ben dag en nacht bereikbaar en het komt soms ook voor dat ik midden in de nacht richting de nabestaanden van een pas overleden persoon ga. Soms is het flink puzzelen om mijn werk te combineren met het leven van mijn kinderen. Er is wel eens een situatie geweest dat er een euthanasie was gepland net op het moment dat mijn dochter haar verjaarspartijtje zou vieren. Het partijtje is toen een week verzet. Op zo’n moment wil ik de naaste familie kunnen ondersteunen, want zoiets vindt maar één keer plaats. Een week later bleek dat er net weer een andere uitvaart bij was gekomen. Het partijtje wilde ik niet voor een tweede keer verzetten, dus met hulp van wat lieve oppassen is dat feestje uiteindelijk gewoon doorgegaan. Die dag heb ik de naaste familie kunnen helpen met het doorspreken van de uitvaartwensen en ben ik daarna direct doorgegaan naar het partijtje, dat net in volle gang was.
Koesteren wat je hebt
Een overlijden is emotioneel, ook voor mij, al ben ik op dat moment aan het werk en mogen de mensen van mij een professionele houding verwachten. Tegelijkertijd laat een ervaring als deze me ook iedere keer even heel duidelijk voelen wat écht belangrijk is in het leven; onze gezondheid en elkaar. Bij de verjaardag van mijn broer besef ik me dat het niet niks is dat hij er weer een jaar mag bijschrijven, niet iedereen mag 45 jaar oud worden. De vrijdagavond film en pizza avond met mijn dochters is de lievelings avond van de week. Uit eten met een klein groepje vrienden wat ik al 25 jaar ken en een weekendje weg met vriendinnen uit de middelbareschooltijd, zulke momenten zijn zó waardevol, daar mogen we best wat vaker bewust bij stilstaan, vind ik.
Dus geniet van wie er allemaal in jouw leven zijn, niets is vanzelfsprekend.
